اگر قصد داریم یک سر پناه برای خودمون بسازیم کافی است مطابق نقشه رعایت ضوابط فنى و استفاده از مصالح مرغوب اغاز کنیم این مطلب این آگاهى را به ما می دهد که سریع ساختمانمان را بسازیم و اقدام به جلوگیرى از اشتباهات و خطا هاى فنى مجرى ساختمان کنیم و با مطلع مهندس ناظر خود، از بروز دوباره کارى که بار مالى زیادى به شما تحمیل مى کند و همچنین بپوشانیم اشتباهات و صدمات بزرگی که باعث صدمات بزرگی میشود.
ساختمان هاى فلزى :
در ساخت این نوع ساختمان از پروفیل های فولادی استفاده می شود در ستون و تیر اجراى سریع، کوچک بودن ابعاد ستون ها نسبت به حالت بتنى مقاومت بالاى فولاد در برابر کشش و فشار از جمله مزیت هاى این نوع ساختمان ها به شمار مى رود، در مقابل زنگ زدگى، خوردگى و ضعف در برابر آتش سوزى از جمله معایب آن به شمارمى رود.
نصب و اتصال اجزاى تیر، ستون و پل هاى این ساختمان ها به دو طریق جوشکارى و یا پیچ و مهره انجام مى پذیرد. در ایران، اکثر ساختمان هاى مسکونى با اسکلت فلزى به روش جوشکارى نصب مى شود.
ساختمان هاى بتنى :
ساختمان هایى که اسکلت اصلى آنها از بتن آرمه است را ساختمان بتنى مى نامند. زلزله هاى اخیر نشان داده که ساختمان هاى بتنى در صورت اجراى صحیح، مقاومتخوبى از خود به نمایش مى گذارد. همچنین مقاومت در برابر آتش سوزى، اجراى سازه هاىخاص، اجراى معمارى در خور توجه و عملکرد بهتر دیوار هاى آجرى با اسکلت بتنى از مزیت هاى این نوع ساختمان ها به شمار مى آید.
ساختمان هاى آجرى: مطابق آئین نامه ۲۸۰۰ زلزله ایران، ساختمان هاى با مصالح بنایى حداکثر باید داراى دو طبقه بدون احتساب زیرزمین باشند.
ساختمان هاى خشتى :
استفاده از خشت در ساختمان هاى روستایى و شهر هاى کوچک به دلیل شرایط اقلیمى انجام مى پذیرد. در مناطق کویرى که روز هاى گرم و شب هاى سرد دارد، بهترین روش سرمایشى و گرمایشى خانه ها استفاده از دیوار هاى قطور خشتى است. اما این نوع دیوار ها در برابر زلزله آسیب پذیر بوده و به صورت آوارى مهیب، جان زیادى را مى گیرد. متاسفانه هنوز آئین نامه اى در کشور براى این نوع ساختمان ها تدوین نشده است. به غیر از موارد فوق، ساختمان هاى پیش ساخته، ساختمان هاى چوبى و ساختمان هاى سنگى نیز بر حسب مناطق خاص خود ساخته مى شوند.
وقتى مى خواهید خانه اى را بسازید، چه بتنى باشد و یا فلزى، موارد زیر را باید رعایت کنید:
ساختمان هایى که بیش از ۴ طبقه و یا ۱۲ متر به بالا هستند باید با ساختمان مجاور خود فاصله داشته باشند. این فاصله ها را که اصطلاحاً درز انقطاع مى نامند حداقل یک صدم ارتفاع استیعنى براى ساختمان به ارتفاع ۲۰ متر درز انقطاع ۲ سانتیمتر خواهد بود. وجود این درز براى حذف و یا کاهش خسارت ناشى از ضربه ساختمان هاى مجاور به یکدیگر است. این درز ها را مى توان با مصالح نرم که در هنگام زلزله به راحتى خرد مى شوند، پر نمود.
پلان ساختمان باید ساده و منظم باشد و داراى پیش آمدگى و پس رفتگى زیادى نباشد.
بار و تاسیسات سنگین مانند منبع آب در طبقات فوقانى ساختمان قرار داده نشود و سعى شود تا سنگینى ساختمان در پایین ترین سطح ممکن باشد.اجراى مصالح نما، شیشه، دیوار هاى جداکننده طورى باشد که هنگام زلزله از سازه جدا نشود.
سعى نکنید بیش از آنچه که در نقشه سازه آورده شده است، اقدام به تقویت سازه، خصوصاً پل ها و تیر ها کنید. افزایش ابعاد پل یا تیر و یا میلگرد ها ى آن نتیجه عکس خواهد داد.اگر هنگام خاکبردارى به پى فونداسیون ساختمان همسایه برخورد کردید، اقدام به تخریب آن نکنید. ضمن هماه
نگى با مهندس ناظر خود، با یک برگ یونولیت (فوم) اقدام به جداسازى پى ساختمان همسایه با بتن پى ساختمان خود کنید